17 Aralık 2011 Cumartesi

Aşure Deyince...

Üniversitede öğrenciyken, bodrum katında bi evde oturmuştum bir sene. Çok saygın bir semtte, güzel bir apartman. Komşularımız jet sosyete denecek türden. Zengin, kültürlü, eğitimli insanlar.

O zaman da yine aşure ayıydı sanırım. 


Komşularımızdan biri bize plastik yoğurt kabının içinde aşure getirmişti. Ev arkadaşım "Aşure yoğurt kabında mı getirilir? Köpekler mi doğurdu bizi?" diye oturup ağlamış, tek lokma bile yememişti.

Ne yapacağımı bilememiştim o an. Ben de ağlarsam daha çok ağlayacaktı. Aşureden bi kaşık alıp "Ya zaten şeker yerine pekmez koymuşlar kızım, çok tatlı olmuş yenmiyor boşver ağlama" diye avutmaya çalışmıştım.

Annem çocukluğumdan beri, evimize gelen her aşureden mutlaka yememiz gerektiğini, sevap olduğunu ve asla ziyan edilmemesi gerektiğini söylerdi hep. O gece ev arkadaşım uyuduktan sonra o kapkara aşureyi sırf çöpe dökülmesin, günah olmasın diye ağlaya ağlaya yemiştim.

Öğrenciydik, gurbetteydik, bodrum katındaydık diye yoğurt kabında ikramı uygun görmüşlerdi bize. Allah razı olsun, komşumuz bizi de düşünmüştü ama bi tabağı daha çok önemsemişti.

Önümüzdeki ilk kandilde, kandil simidi alıp, evimizdeki tabaklara pay edip bütün komşularımıza dağıtmıştık ev arkadaşımla. Yoğurt kabıyla aşure getiren komşumuza da götürmüştük. O an mahçup oldu mu olmadı mı bilemedik ama tabağımız geri gelmemişti :)

Aşure mübarek bir ayda inançla yapılan bi tatlıydı. Öyle öğretmişlerdi bize. Aşure ayında mutlaka yapılmalıydıki evin bolluğu bereketi artsın. İkram da çok önemliydi. Annem en güzel kaselerini aşure ayında çıkarırdı meydana. Her tabağın üzerini ayrı ayrı süslerdi. Bir tek tarçın serpmezdi üstlerine, belki sevmeyen olur diye. Özenle hazırlanan aşureleri dağıtmak da hep bana düşerdi.


O zamandan beri bilirimki eğitim, zenginlik başka şey ama görgü bambaşka bişey. Narlı Havuç Rüyasında Meryem'in annesinden bahsetmiştim. 85 yaşındaki yaşlı teyze tabağı boş göndermemek için o yaşında ördüğü patikle lifi koymuştu tabağa.

O gün bugündür nerde aşure görsem ya da yesem aklıma hep o yoğurt kabının içindeki aşure gelir. Biraz içim burkulur, biraz ev arkadaşımı özlerim, biraz da o yılları. Ama özlemediğim tek şey, pekmezle kararmış o aşurenin tadı olur.



Bu sabah annem erkenden kalkıp aşuremizi yaptı. Ben aşureyi sıcakken yemeyi sevdiğimden pişer pişmez bol tarçınlı koca bi kase yedim. Sonra da komşularımıza, akrabalarımıza dağıttık. Herkesin kendine göre bildiği bir aşure  olduğundan tarif vermiyorum.

Hepimizin aşuresini Alllah kabul etsin. Evlerimizin bolluğu bereketi eksilmesin.

27 yorum:

  1. amin canım iszinde annenin de ellerine sağlık kolayy gelsin afiyet olsun:))

    sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Allah kabul etsin ,annenizin ellerine saglik. Canim nasil cekti;..dediginiz gibi bir de sicak olursa dadina doyulmaz.Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  3. Canım benim Allah kabul etsin. Anneciğinin eline sağlık..
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. ALLAH kabul etsin canım.ellerinize sağlık.sevgiler.

    YanıtlaSil
  5. Pasta sarayım; amin çok sağolun.

    Feraycım çok sağol. Annemin de selamları var.

    Sevdacım teşekkür ediyoruz :)

    YanıtlaSil
  6. aynasıl etkilendim postu okuyunca iyiki tanımıyorum o görgüsüz komşuları tövbe tövbe....
    aşureniz çok güzel olmuş fotoğraflar da Allah kabul etsin, sevgiler ...

    YanıtlaSil
  7. Dediğin gibi canım, okumuşluk, zengin olmak farklı, görgülü ve saygılı olmak çok farklı. Ne üniversite mezunları bilirim ki teşekkür etmeyi bile bilmezler. Biz onlara aramızda başka türlü hitap ederiz o başka :) Benim de içim burkuldu okurken:(
    Belki de siz çocuksunuz tabakları kırarsınız diye düşünmüşlerdir :) Ya da tabakları yoktur (zaten sizinki de geri gelmemiş) o yüzden yoğurt kabıyla vermişlerdir :)
    Canım, Allah kabul etsin, bin bereket vesin. Anneciğinin de güzel ellerine sağlık. Şifa olsun, sevgiler.

    YanıtlaSil
  8. Sevdecim çok teşekkür ederim. Amin.

    Beyaz Hanımeli; senin de yorumun beni çok duygulandırdı. Ne kadar içtenlikle yazmışsın. Aklıma ev arkadaşımı teselli edişim geldi. Ben de tanıyorum verilen hediyeye teşekkür etmeyi bile bilmeyenleri. Çok sağol canım arkadaşım. Annemin de selamları var.

    YanıtlaSil
  9. Canim okurken dugulandim. Marifet medeniyet zenginlikde okumakta degil. Marifet mayadadir o da belli etmis zaten kendini pilastik kapta.
    Ama hic unutulmaz bilirim
    Rabbim kabul etsin canim.
    Sevgiler..

    YanıtlaSil
  10. Mutfak dili; yeni tanışıyor olmamıza rağmen birbirimizin duygularını anlayabilmemiz ne kadar güzel. Herkes mayasına göre davranır doğru. Amin canım.

    YanıtlaSil
  11. insanoğlunu anlamak çok zor son zamanlarda bebeğime bakıyorum ve ne kadar masum varlıklar olarak dünyaya geldiğimizi düşünüyorum sonradan neler oluyor diye de düşünmeden edemiyorum,görgü ve ahlakın kimde olsuğu belli olmuyor işte...
    allah kabul etsin aşurenizi annenin ellerine sağlık
    sevgiler..

    YanıtlaSil
  12. Bazı şeyler insanın hayatında ne kadar da yer ediyor değil mi? Bizim için neleri değiştiriyor ya da nelere nasıl anlamlar katıyor. Annenizin ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  13. bende dugulandım bak şimdi.. teyzemin zerafeti ne hoşmuş öyle.. Allah kabul etsin canım
    sevgilerimle
    yemekbiraşk

    YanıtlaSil
  14. Aylincim; insanoğlunu anlamak çok zor evet. Bazen öyle şeyler yaşıyoruzki, en görgülü ve ahlaklı geçinenler bile hayal kırıklığına uğratabiliyor. O yüzden bu dünya beni korkutmuyor desem yalan olur. Bebişini öpüyorum canım.

    Elifcim; bi yoğurt kabının hayatımdaki yerine, annemin aşuresiyle anlam katmak istedim. Çok teşekkürler.

    Yemekbiraşk; ne güzel bi beğeni. Amin canım.

    YanıtlaSil
  15. Canım beniimmmm içimi burktun benimde..:((((
    Vay bee ! ne insanlar var,her geçen gün insanları sevmek daha da zorlaşıyor..:(((
    Allah kabul etsin canım..
    Nefis görünüyor nefisss..

    YanıtlaSil
  16. Çekilişe beklerim :)

    http://elifindefterinden.com/2011/12/19/hediyelerim-varrrrrr/

    YanıtlaSil
  17. Bazen insan hayatta böyle görgüsüz ve düşüncesiz insanlarla karşılaşabiliyor yazını içim burkularak okudum neyse o günler anılarda kalmış.Aşure çok güzel olmuş anneciğinin ellerine sağlık Allah kabul etsin.

    YanıtlaSil
  18. Nasıl icim burkuldu bilemezsin... :(
    Bizlerde gercekten en iyi olan ne varsa kendimizden önce misafirimize verilir mantığıyla büyüyen insanlardık...
    Ömrümde duymadım. Böyle bir degersizlik.... Cok incitici.... :(
    Bunu unutmayacağım !

    Allah kabul etsin, harika görünüyor canım

    YanıtlaSil
  19. Hayat Cafe; burkulmasın için. Böyle insanları tanıdıkça sevmek zorlaşıyor. Ama güzel insanlar da var bu hayatta. Amin canım.

    Elif; teşekkürler.

    Handan; dediğiniz gibi o günler anılarda kaldı. Annemin selamları var. Teşekkürler.

    Birdutmasalı; çok incinmiştik ev arkadaşımla. Misafir baş tacıdır bizde de. Gelingörünki bunu bilmeyenler var. Ne yapalım, herkes aynı olmuyor. Teşekkür ederim içtenliğinize.

    YanıtlaSil
  20. En sevdiğim tatlıdır.
    Annenin de, bizimle paylaştığın için senin de ellerine sağlık olsun.
    Allah kabul etsin, sevgiler:)

    YanıtlaSil
  21. şimdi nasıl canım çekti bir bilsen ! ben de sıcacık severim aşureyi. iyiki aşureyle ilgili öyle kötü bir anım yok. okurken bile sinirleniyor insan ! annenin ellerine sağlık.


    Kahve Dükkanı

    YanıtlaSil
  22. ayyy ama ne kötü yaaa yoğurt kabında aşure vermek =( öğrencisiniz ya tabağımızı alırlar da vermezler mi diye düşündüler acaba ne kadar ayıp çok kırıcı =(

    YanıtlaSil
  23. Canim benim, benim de icim burkuldu yazini okuyunca... Allah herkesin gönlündeki muradini versin diyelim...

    Allah asurenizi kabul etsin.... Sevgilerimle,

    YanıtlaSil
  24. Aslı ve Leyla; teşekkürler.

    Mekila; artık ne düşündüler bilemem.

    Münster; amin.

    YanıtlaSil
  25. Merhaba yazınızı okudum ve üzüldüğünüze üzüldüm. Bana da geçen aşure ayında komşum alüminyum kapta göndertti aşureyi. Ve ben onu bir incelik olarak aldım: tabağı dolu geri göndermek zorunda kalmayayım diye. Bizde o başka türlü yapılır: komşuya gidilir, bir kasesi istenir. Sonra o kasenin içine konur ne ikram edilecekse. Böylece komşuya karşı ikram zahmeti verilmez. Karşılıksız vermektir amaç. Ama modern zamanlarda alüminyum kap da pratik bir çözüm gibi göründü gözüme. Bir de şöyle bir şey duydum "aşure tabağı dolu iade edilmez" diye. Bilmiyorum. Belki de ben fazla iyi niyetliyim.

    YanıtlaSil
  26. ne yazdı ne yazamadı; öncelikle üzülmüş olmanıza da ben üzüldüm. Böyle bir anı olarak kaldı benim için. Sizin de öyle kalsın..

    YanıtlaSil

Değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...