Portakal-Mandalina Reçelinin Mevsimi Geçti Ama Sen Hiç Geçmeyeceksin Buketim..

Mevsim kış.. Aylardan Ocak. Buket yeni ameliyat olmuş, yoğun bakımda. Ve yoğun bakımda uyuyan bir güzel.. 

Günlerce uyanmadı. Doktorlar, ameliyattan çıkmasını bile mucize olarak gördüklerinden, çok da umut verici sözler söylemediler.

Her gün hastaneye gidiyordum. Ya öğle tatilinde ya da akşam iş çıkışı. Buket'i göstermiyorlardı ama annesini, arkadaşlarını görmek bile onu görmek gibi geliyordu. 

Ne yapardı o kız yoğun bakımda? Uyurken ne düşünürdü? Rüya görür müydü? Yatmaktan yaraları olduğunu duyduk, canı yanıyor muydu acaba? Merak ediyordum. Umutla bekleyiş bazen umutsuzluğa, bazen de isyana dönüşüyordu bekleyenlerde. Allah kimseye böyle bekleyiş göstermesin, gösterene de bolca sabır versin.

Buket yoğun bakımda uyurken, bir gece rüyamda portakal reçeli gördüm. Öyle portakal reçelini çok seven biri değilimdir, sürekli evimizde pişen bir reçel hiç değildir. Sabah rüyamı anneme anlattım. Hayır olsun dedi. Nedendir bilmem, o an belki Buket'in canı istemiştir diye düşündük. Baktım evde 2 portakal  var, biraz da mandalina. İkisiyle reçeli yaptım. 1 kavanoz çıktı. Evdekileri de tembihledim sakın yemeyin diye. 

20 günün sonunda, Buket uyanmaya başladı ve odasına aldılar. Yoğun bakımdayken solunumu yetersiz olduğundan boğazından delik açmışlardı, o yüzden konuşurken yavaş ve kısık sesle konuşuyordu. Buna da şükür dedik. Yanına gittiğim bir gün, ya kızım yoğun bakımdayken neler geçiyordu aklından, merak ediyorum anlatsana, rüya falan gördün mü dedim. Ohooo neler neler gördüm kızım, rüyamda portakal reçeli bile gördüm dedi kısık sesiyle. Zınk diye kalakaldım ve ben de gördüğüm rüyayı anlattım. Yakın temas yasak olmasına rağmen elimi tutup öptü. Derhal getiriyorsun o reçeli dedi bana. Şimdi olmaz, biraz daha iyileş, eve çık oraya getiricem dedim.

Biraz daha iyileşti, eve de çıktı ama bir türlü reçeli götürmek kısmet olmadı. Sonra tekrar rahatsızlandı, solunum ve kalp yetmezliği başladı ve yeniden hastaneye yattı. Artık kalp nakli gerekiyordu. O günleri ne hatırlamak ne de anlatmak istiyorum. Karşınızda kardeşiniz gibi gördüğünüz can dostunuz, çocukluk arkadaşınız, gençliğiniz eriyip gidiyor ve siz onu mutlu etmek için, hastalığının ciddi birşey olmadığını söylüyor ve iyileşeceksin bunu mu yenemeyeceksin kızım diye gaz verip duruyorsunuz. 

Yanında refakatçi olarak kaldığım günlerin birinde benden tuzsuz poğaça istedi. Yaptım götürdüm. Ve yine portakal reçelini unuttum. Bir güzel fırçadan sonra akıllandım ve tamam ya yarın getiriyorum deyip ertesi gün kendimce paketleyip hastaneye götürdüm.

Aman ha güvenliğe sakın kaptırma sözlerini defalarca duyduğumdan, hastaneye girerken yaptığım yiyecek saklama metodları en kral tarihi eser kaçakçılarında bile yoktur. X-ray cihazları bile bir zaman sonra, seninle uğraşamıycam demiş olmalıki gayet rahat bir şekilde yiyecekleri odaya sokuyordum.

Reçelimin tadı nasıldı hiç bilmiyorum ama Buket çok beğendi. Taneleri bitince de teyzesi şerbetini yoğurda katıp yedirmiş. 

Çok istemiştim bu tarifi Buket'in de okumasını. Altına yorum yazmasını. Ama Buketim artık cennette.. 

MALZEMELER:

2 adet portakal

6 adet mandalina

2 su bardağı toz şeker

2 su bardağı su

1 su bardağı portakal suyu

Yarım limonun suyu

6 adet karanfil

YAPILIŞI:

• Portakalları ve mandalinaları iyice yıkayıp kabuklarını soyun.
• Kabukları küp küp  doğrayıp, üzerini örtecek kadar suyla yumuşayana kadar yaklaşık 20 dakika haşlayın. (Ben kabukları ipe dizdim) 

• Bir kere haşlayıp suyunu süzün. 
• Bir tencerede şekeri, suyu ve portakal suyunu sürekli karıştırarak kaynatın. 
• Şurup kıvamına gelince haşladığınız portakal ve mandalina kabuklarını iplerinden çıkarmadan ekleyin. 
• Yaklaşık 45 dakika kadar orta ateşte kaynatın. 
• En son yarım limon suyunu ve karanfilleri de ekleyip 10 dakika daha kaynatın. Altını kapatıp reçeli kavanoza boşaltın. (Reçel soğudukça koyulaşıp, kıvamını buluyor. )

Afiyet şeker olsun..