O Hayal Buraya Gelecek!!

Anlatmanın ve dinlemenin bir işe yaramadığını anladığım günden beri yazmayı seviyorum. Kalemin konuşması, gözlerin dinlemesi bence en güzeli. Hele ki kendime ait bir yerde, istediğim cümlelerle, aman o kırılır mı bu üzülür mü diye düşünmeden yazabiliyorsam.. 

Yaşadığımız süre içerisinde en az bir defa da olsa hayatımızı sorgulamışızdır. Yaptığımız işi, yapmak istediğimiz işi, her gün uyanmak zorunda kaldığımız saati, çevremizi, arkadaşlarımızı, dostlarımızı, arkadaş-dost sandıklarımızı, doğru yaptığımızı zannettiğimiz ama suratımıza tokat gibi çarpan hatalarımızı, oturduğumuz evi, komşularımızı, hayallerimizi ve hatta hatta kendimizi.. 

Kimisi bunları sorgularken sadece sorguladığı ile kalır. Kimisi ne istediğini bilir ama değiştirmeye cesaret edemez. Kimisi de ne yapması gerektiğini fark eder ve ona göre bir yol alır.

Ben uzun bir süre, hayatı sorgulamadan verilenle yaşamayı tercih etmiştim. Ama artık bunu değiştirmeye karar verdim. Kaderden bahsetmiyorum, yazgının önünde boynum kıldan incedir. Ama değiştirebileceklerim varken ve bu değişimin beni mutlu edeceğine gönülden inanıyorken, verilenle yetinmek bana az gelmeye başladı. Sahip olduğum her şey için Allahıma binlerce kez şükürler olsun. Benim derdim, sahip olmak istediğim ve başaracağıma inandığım hayallerimi erteleyip, önüme koyduğum engellerle. O engelleri kaldırdığım (ya da onlar hep var olacak) aştığım sürece hayallerime kavuşacağımı ve sorguladığım hayatımın hakkını vereceğimi düşünüyorum.

Yapılamayacak hiçbir şey yok. Azmin elinden kurtulanı daha görmedim. Hayallerimizi gerçekleştirebilmek için sadece kendimize, inancımıza, çabamıza ve yanımızda bizim mutluluğumuzla mutlu olacak sahici insanların desteğine ihtiyacımız var.

Unutmayın ki;