Yalancı Kestane Şekeri ve Gerçek Hayatlar

Neredeyse yedi ay olmuş blogda bir şeyler yazmayalı, paylaşmayalı. Oysa ki neler neler oldu bu yedi ayda. Hepsi bir yana, şiddeti ve acısı içimizden asla çıkmayacak bir deprem oldu ülkemde. Binlerce insanımız binaların, enkazların altında can verdi. Kimisi ailesini kaybetti, kimisi yakınlarını, kimisi tanıdıklarını.. Evini, barkını, malını, mülkünü, işini, hatta gücünü kaybetti insanlar. Hiçbir kaybı olmayanlar bile günlerce elini kolunu kaldıramadı acıdan. Doğduğundan beri memleketinden hiç çıkmamış insanlar bilmedikleri şehirlere, köylere göç etti. 

Bu ülkede yaşayıp da Hatay mutfağını duymayan var mıdır? Peki ya Antep mutfağını? Adana’ya gitmese bile hiç Adana kebap yemeyen biri olabilir mi? Adıyaman çiğ köfte dürüm + ayranın 5 TL’ye olduğu zamanları hatırlamayan var mıdır? Yoktur değil mi? O zaman şunu söyleyeyim, eğer Kilis tavayı yerinde yemediyseniz bir süre daha yiyemeyeceksiniz. Çünkü bu şehirler yerle bir oldu.

Hatay, Gaziantep, Şanlıurfa, Adana, Adıyaman, Diyarbakır, Osmaniye, Kilis, Kahramanmaraş, Malatya.. Bu illerimiz yüzyıllardır mutfağıyla insanları doyurdu, coğrafi işaretli ürünleriyle milyonlara ekmek kapısı oldu. Bizim de bundan sonra deprem bölgesinde hayatta kalan insanlarımızı doyurmak ve göçle gelen insanlarımıza sahip çıkmak boynumuzun borcu olmalı.

Depremden bir kaç gün önce eşime şunu demiştim. Adana’da kebap yemediysen kebap yedim deme diyorlar. Ya bi ayarlayalım da Adana’ya gidelim. Ordan Antep’e geçeriz. Kebap yiyip dönmek bile yeter demiştim. Bu coğrafyada hayal kurmanın ne kadar anlamsız olduğunu bilmeden..

Bunlar gerçeklerdi. Coğrafyasında depremin kaçınılmaz olduğu bir ülkenin gerçekleri.. Umarım derslerimizi almış, gerçeklerimizi kabullenmiş ve bilimin ışığında önlemlerimizi almaya başlamışızdır.

Depremin üzerinden neredeyse iki ay geçti ama içimizdeki acı hala dinmedi. Depremde hayatını kaybedenlere Allah'tan rahmet, geride kalanlarına sabır ve güç kuvvet diliyorum.

Uzunca bir ayrılığı, gerçeğinden ayırt etmesi zor olan Yalancı Kestane Şekeri ile sonlandırmak istedim. Eğer bu yalancıysa, bildiğiniz bütün doğruları unutun derim. İçinde kuru fasulye olması yiyenlerin devrelerini yakıyor. Sadece görüntü olarak değil, lezzet olarak da kestane şekerinin kopyası diyebilirim.

İnternette yalancı kestane şekeri diye arattığınızda karşınıza içi açık sarı görseller çıkacaktır. Ama kestane şekeri kahverengidir. O yüzden ben farklı tekniklerle kestane şekerine daha fazla benzeyen bir iç hazırladım. Kesinle önereceğim bir tarif bu. Hatta bu harç ile kestaneli pasta da yapabilirsiniz. Minik bir tüyo vereyim. Bazı pastacılar kestaneli pastaların iç dolgusuna kestanenin ağırlığını hafifletmek için kuru fasulye püresi koyuyor. Bir çok pasta şefi de önerir zaten.

Malzemeler:

İç Harcı İçin:

2 su bardağı haşlanmış kuru fasulye

1 su bardağı toz şeker

40 gr tereyağı (1 tepeleme çorba kaşığı, yumuşamış)

2 yumurta

1 paket kabartma tozu

1 paket vanilya

Yarım çay kaşığı tarçın

Kaplama İçin:
2 paket kara bitter çikolata (120 gr)
2 paket kare sütlü çikolata (120 gr)

Süsleme İçin:
Toz antepfıstığı

Yapılışı:

• Haşlanmış kuru fasulyeyi blendırdan geçirip püre haline getirin. İçine yumuşamış tereyağını ekleyin. 
• Ayrı bir çırpma kabında toz şekeri ve yumurtaları mikserle çırpın. 
• Kuru fasulye püresini, kabartma tozunu, vanilyayı ve tarçını da ekleyip kek harcı kıvamına gelene kadar karıştırın. 
• Pişirme kağıdı serilmiş bir fırın kabına/borcama kek harcını döküp 180 derecelik fırında 40 dakika kadar pişirin. Bu aşamada şuna dikkat edin. Harcın üzeri kızarmaya başlamış ama içi hala cıvık olabilir, içi kek gibi olmasa da katılaşmış bir kıvamda olmalı. Ve asıl kestane şekeri görüntüsünü veren bence üzerinin bi tık fazla kızarması.
• Pişen harcı fırından çıkarıp 10 dakika soğutun. Çatalla ezerek püre haline getirin. Ilıkken elinizle şekil verip pişirme kağıdı serilmiş tepsiye dizin. Birkaç saat buzdolabında dinlendirin.

• Çikolataları benmari usulü eritin. Dolapta dinlenen lokmaları çikolataya batırıp pişirme kağıdı serilmiş tepsiye dizin.

• Üzerlerine antepfıstığı tozu serpin. Buzdolabında bekletip çikolataların donmasını sağlayın. Sonra da Bursa’nın kestane şekerine selam gönderip kahvenizin yanında afiyetle yiyin.

Afiyet şeker olsun..